Ξεκινάμε με τον Achdé, τον νεότερο σχεδιαστή του Λούκυ Λουκ που διαδέχθηκε τον Morris. Επηρεασμένος από τον Hergé (δημιουργό του Τεν Τεν), σε μία προσπάθεια φόρου τιμής στο ψευδώνυμό του, μιμήθηκε το τέχνασμά του. Όπως ο Georges Prosper Remi έγινε ο Hergé, έτσι και ο Hervé Darmenton έγινε γνωστός ως Achdé.
Τα παραπάνω τεύχη είναι τα τεύχη #76,77,78 της Μαμούθ Κόμιξ. "Η ωραία Προβένς", "Οι Ντάλτον στην κρεμάλα" και "Ο άνθρωπος από την Ουάσιγκτον" αντίστοιχα. Ο Achde είχε έρθει στην Ελλάδα για τα 50 χρόνια Αστερίξ με προτροπή από το Γαλλικό Ινστιτούτο όπου και υπέγραψε στους θαυμαστές του. Αναλυτικότερη παρουσίαση μπορείτε να δείτε εδώ πέρα. Στον Άβερελ ο Achde ήθελε να γράψει "πεινάω" ή "τρώω" ή κάτι τέτοιο. Επειδή δεν ήταν σίγουρος πώς γράφεται, ο χρόνος ήταν περιορισμένος και δεν κατάλαβε καλά τι του έλεγε ο μεταφραστής, έγραψε το "TROO" που βλέπετε παραπάνω.
Στη συνέχεια ο Bruno Brindisi, σχεδιαστής ορισμένων Dylan Dog. Είχε έρθει στο Comicdom ως καλεσμένος από την Jemma Press. Ο τύπος έκανε ολόκληρη ζωγραφιά που του πήρε πάνω από 5 λεπτά. Τώρα φανταστείτε πως έκανε τέτοια σκίτσα σε όποιον πήγαινε να τον δει και όχι μόνο σε εμένα. Για σύγκριση έχω βγάλει και την τυπωμένη εικόνα του βιβλίου στην αριστερή σελίδα, που με μία πρώτη ματιά δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Κάλλιστα θα μπορούσε η εικόνα στα δεξιά να συμπεριλαμβάνεται στην έκδοση.
Καλεσμένος της Jemma πάλι σε άλλο Comicdom, ο Douglas Paszkiewicz με το "Arsenic Lullaby / Δηλητηριώδες Νανούρισμα". Πολύ ανοιχτόκαρδος και χαβαλετζής άνθρωπος που προσπαθεί να το παίξει τελείως κάφρος. Πιστεύω πως ευχαριστήθηκε την έκθεση περισσότερο από πολλά άλλα μεγαλύτερα ονόματα που έχουν περάσει από το Comicdom, κι αυτό πέρασε και στο κοινό.
Παρακάτω βλέπουμε έναν τσίφτη και μπεσαλή, μπαγάσα και καραμπουζουκλή, έναν μάγκα ρεμπέτη διά χειρός David Prudhomme. Κλασικά σε ένα Comicdom που είχε έρθει, ο κόσμος σχημάτιζε μεγάλες ουρές για μία υπογραφή του. Πολύ έξω καρδιά άνθρωπος και θαυμαστής της Ελλάδας, μπορεί να το καταλάβει κανείς άλλωστε από το γεγονός ότι ένας Γάλλος έφτιαξε μία ιστορία ονόματι "Ρεμπέτικο".
Ο Romano Molenaar, διάδοχος του προηγούμενου σχεδιαστή του Storm (Don Lawrence), υπογράφει στο ολλανδικό τεύχος του Storm. Αυτό έγινε μέσω του GreekComics.gr, όταν τα παιδιά ανέλαβαν να βγάλουν στα ελληνικά τη σειρά που είχε μείνει ημιτελής τη δεκαετία του '80.
Ο Ιταλός Milo Manara σε ένα Comicdom που είχε έρθει μάζεψε πιστεύω μία από τις μεγαλύτερες σειρές που έχω δει ποτέ στην έκθεση, με αποτέλεσμα να μετακινηθεί ο Manara στο εστιατόριο του κτηρίου και η σειρά να μεταφερθεί εκεί πέρα. Είχα και μία υπογραφή του ακόμα στον κατάλογο του Comicdom, όμως δυστυχώς τον έχασα. Τυχερός όποιος τον βρήκε.
Τέλος, πάμε και σε μερικά υπερηρωικά. Σαφέστατα δεν είναι αυτός ο τομέας προτίμησής μου, όμως έχω κι εδώ μερικά πραγματάκια. Το πρώτο είναι μία αφίσα limited στα 250 αντίτυπα, υπογεγραμμένη από τον Doug Braithwaite που είχε έρθει στην Ελλάδα ως καλεσμένος του κομιξομάγαζου "Relax Your Soul" στα Εξάρχεια.
Το παρακάτω είναι το "Crisis on Infinite Earths", το πρώτο μεγάλο συγκεντρωτικό event που δημιουργήθηκε από την DC ώστε να σουλουπώσει το σύμπαν της. Έχω δύο εκδόσεις, η μία είναι το κόμικ και η άλλη είναι η ιστορία σε βιβλίο, από τον ίδιο τον συγγραφέα, τον Marv Wolfman. Από τον συγκεκριμένο έχω υπογεγραμμένο και το "Scrooge's Quest" το οποίο παρουσίασα στον τομέα με τα Disney κόμικς.